ජීවිතේ සමහර දවස් තිබිල තියෙනවා ඔක්කොම රුවිතෙට සිද්ධ වෙන.
මේ එහෙම එක දවසක්
ඒ දවස්වල වල මම වැඩ කරේ හැව්ලොක් ටවුන් එකේ අයිය වැඩ කරේ මාදිවෙල. අපි දෙන්නයි නංගියි අක්කයි හිටියේ රාජගිරියේ ගෙයක.
අයියායි මමයි දෙන්නම වැඩට ගියේ අපේ වාහන දෙකෙන්. ඒ වෙනකොට මගේ වාහනේ සර්විස් කරන්න ඕන කිලෝමීටර් ගාන පැනල තිබුන නිසාත් අපි දෙන්නම වාහන සර්විස් කරේ තලවතුගොඩ තැනකින් නිසාත් එදා අයියා අරගත්තා මගේ වාහනේ ඔෆිස් යන ගමන් සර්විස් එකට දාගන හවසට අරන් එන්න කියල.
මම අයියගේ වාහනේ අරගත්තා එදා, අපි හිටපු ගෙදර ඉඳන් ප්‍රධාන පාරට තියෙන්නේ හරිම පොඩි පාරක්. ඉස්සරහට වාහනයක් ආවොත් ආපහු ගෙදරටම රිවර්ස් කරන්න වෙනවා ඉඩ දෙන්න. රාජගිරියට වැටෙන ප්‍රධාන පාරත් ඒ වගේමයි. උදේට වාහන පෝලිමක් තියෙනවා කිලෝමීටරයක් විතර. ගෙදරින් එලියට වාහනේ දැම්මට පස්සේ අපහු එන ලේසි වැඩක් නෙවෙයි.
ඉතින් මම අයියගෙ වාහනෙන් ඇවිත් ප්‍රධාන පාරට දැම්මට පස්සෙ තමයි දැක්කේ එයාගේ පර්ස් එක වාහනේ තියනව. සාමාන්‍යයෙන් මම කලින් වැඩට යනව අයියා යන්නේ ටිකක්ය පරක්කු වෙලා මට දැන් ආපහු යන්නත්බෑ ට්‍රැෆික් එක නිසා. කෝකටත් කියල වාහනේ නවත්තල මං කෝල් එකක් ගත්තා අයියාට කියන්න ටිකක් කලින් එන්න මං නවත්තන් ඉන්නවා කියලා.
කෝල් ගන්නෙ කොහොම මගේ ෆෝන් එක ඩිස්කනෙක්ට් කරලානෙ. මොනව කරන්නද කියල ඉතින් මං වැඩට ගිහින් කාර්ගීල්ස් එකක් ඇරපු ගමන් බිල ගෙවල ෆෝන් එක ඇක්ටිව් කරගත්තා. ඒ කර ගන අයියට කෝල් එකක් ගත්තා විස්තරේ කියන්න.
කෝල් එකට ආන්සර් කරේ අක්කා. ඒ කියන්නේ අයියා ෆෝන් එකත් ගෙදර දාල ගිහින් තියෙන්නේ.
කොළඹදී ෆෝන් එකයි පර්ස් එකයි දෙකම නැතුව ඉන්නව කියන්නෙ ඉතින් කාන්තාරයක් මැද ඉන්නවා වගේ තමයි. එයා ගාව මගේ බැංකු කාඩ් එක විතරයි තියෙන්නේ සර්විස් එකට බිල ගෙවන්න දීපු.
දැන් අයියට වෙච්ච වැඩේ කියන්නම්. මේ ටික දැනගත්තේ හවස ආවට පස්සේ.
අයියා වාහනෙන් කෙලින්ම සර්විස් එකට ගිහින් ඒක දාල ඔෆිස් එකට එන්න බලනකොට තමයි පර්ස් එක නෑ කියලා දැකල තියෙන්නෙ. ඒ පාර එහෙනම් යාලුවෙක්ට කතා කරල ගෙන්න යන්න ඕන කියලා ෆෝන් එක බලන කොට ඒකත් නෑ.
මගේ වාහනේ කැබියේ මං සාමාන්‍යයෙන් සල්ලි කීයක් හරි දාල තියෙනව ඔය වගේ වෙලාවට ගන්න. එයා ඒක දැකලත් නෑ.
කොහොම හරි ත්‍රීවීල් එකක් නවත්තගන ඒකෙන් ඔෆිස් එකට ගිහින් යාලුවෙක්ගෙන් ඉල්ලගන හයර් එක දීල තිබුණේ.
තව පොලිසියෙනුත් නැවැත්තුව නම් තමයි වැඩේ. ඇයි ලයිසන් එකත් පර්ස් එකේ මං ගාවනේ.
No comments:
Post a Comment