කැන්ටර් තට්ටුවෙන් පානමට

අක්කරෙයිපත්තුවේ වැඩ කරන කාලේ නිවාඩු දවසක පානම යමු කියල කිව්වේ අපේ සමන්ත අයියා. එයාගේ කැන්ටර් ලොරියක් තිබුනා  අපේ සයිට් එකේ දුවපු . ගමනට අයිඩියල් වාහනෙත් ඒක තමයි. අපේ සෙට් එකට හිටිය 9ක් විතර ස්ටෝකිපර් සමන් , ඩ්‍රයිවර්ල  වෙච්ච සුරංග ,කුමාර, නුවන්  , ප්‍රේමේ , JCB කුමාරයි මාත් එක්ක වැඩකරපු මානවඩුත් එක්ක.

සමන්ත අයියා පානම හිටපු එයාගේ යාලුවෙකුට කලින්ම දැනුම් දීල තිබුනා අපි එන බව.
මැයි පළවෙනිදා හැමෝටම නිවාඩු නිසා අපි තීරණේ කරා එදාට ගමන යන්න , අපේ ප්ලෑන් එක උනේ කලින් දවසේ හවස පිටත් වෙලා නයිට් එක බීච් එකේ ගත කරන්න . ඒකනිසා අපි කලින් දවසේ ටිකක් කලින් වැඩ ඉවර කරලා හවස පිටත් වෙන්න ලෑස්ති උනා. සමන්ගේ කාමරේ තිබුන මෙට්ට ටික කැන්ටරේ පිටිපස්සේ දාල උයන පිහන බඩු ටිකයි තව ඕන කරන බඩුත් පටවගන පිටත් උනා. අපේ අත්‍යවශ්‍ය බාන්ඩෙත් ගන්න අමතක කරේ නෑ.

අපි පානමට යනකොට හොදටම කරුවලත් වැටිලා ,කෙලින්ම ගියේ අර යාළුවගේ ගෙදරට .අපි එන ආරංචියට කට්ටිය වැව් මාළු අල්ලලා වැඩේ ජයටම ලෑස්ති කරලා තිබුනා . පොඩි ජෙනරෙටරෙකුයි ලයිට් ටිකකුත් සෙට් කරගන තිබුනා අපිට ඕනෑවටත් වඩා ඉතින් .
ඔය ටිකත් දාගන එහේ හිටපු කීප දෙනෙකුත් එක්ක අපි ගියා පානම බීච් එකට . බීච් එක කිට්ටුව මනුස්ස වාසයක් නෑ පලාතක, යන්න තියෙන්නෙත් කනත්ත මැදින්. අපිට ඉතින් ඕවා මොනවද තව හොඳ මිසක් .

අපිට කරන්න දෙයක් තිබුනෙම නෑ ඇත්තටම පානම සමන්ත අයියගේ යාලුවෝ සියලු දේ කරා. දර හොයාගන ලිප් බැඳලා මාළු උයලා . බතකුත් ඉව්වා බීච් එකේම. මාළු ඉව්වේ එයාලගේ ක්‍රමේකට අමු දිවුල් කිරි එහෙම දාල. සුපිරි. කට්ටිය හොදට සප්පායම් වෙලා සින්දුවක් එහෙම කියලා  නිදාගන්න කොට වෙලාවක් නම් මතක නෑ , ලොරි තට්ටුවේ මෙට්ට උඩ මුදු හුළඟ වැදී වැදී සැපට නින්ද ගියා. කොහේ හිටියත් ඉස්සර වෙලාම ඇහැරෙන්නේ මටනේ.උදේ පාන්දර බීච් එකේ  ඒවගේ අත්දැකීමක් අයේ නම් ලැබෙන එකක් නෑ.
 කලපුවට බැහැල මුණ කට හෝදගන ඉතුරු වෙච්ච ඒවගෙන් උදේ කෑමත් සප්පායම් වෙච්ච් අපි ඊළගට ගියේ පානම වැව ගාවට.

කට්ටියක් වැවට පැනල නාන අතරේ අනිත් කට්ටිය දවල්ට කන්න උයන්න ලේස්ති කරා .වැවේ  මාළු අල්ලපු මනුස්සයෙක්ගෙන් මාළු ටිකකුත් අරගත්තා. ලොකුම ප්‍රශ්නේ උනේ අපි ගෙනාපු අහවල් ජාතිය ඉවර වෙච්ච් එක. පානම යාලුවෝන්ට  කලාතුරකින් සෙට් වෙච්ච් නිසා අපි ගෙනියපු විස්කි බෝතල් 5න් 4ක්ම රෑ ඉවර වෙලා. බයිසිකලයක් තිබුන යාලුවෙක් බාරගත්තා පානමට ගිහින් බඩු අරන් එන්න. මොනාව කරන්නද එහෙ තියෙන්නේ නම් නමක් ගමක් අහලා නැති ජාති තමයි. වෙලාවේ හැටියට ඇල්වතුර හරි කමක් නෑ  වැඩේ වෙනවා නම්.

වැව ගාවත් සුපිරි තැනක් පොඩි ගෙයකුත් තියනවා අත් ඇරලා දාපු, රැයක් ඉන්න උනත් පුළුවන් කියලා මන් අපේ කට්ටියට කිව්වට එහේ මෙහේ යනකොට දැකපු අලි බෙටි නිසා ඒ කතාව ඉල්ලා අස් කරගන්න සිද්ධ උනා.

වැව ගාවත් දවල්ට කාලා අපි යන්න ලේස්ති උනාට පානම යාලුවොන්ගෙන් බේරෙන්න බැරි උනා එදා රෑත් වැව ගාව ඉඳල යමු කියල. එත් වැඩ රාජකාරිත් එක්ක අපිට ඒක කරන්න විදියක් තිබුනේ නෑ . අයෙත් දවසක එන්න පොරොන්දු වෙලා හවස් වෙන්න කලින් අපි අපේ නවාතැන වෙච්ච අක්කරපත්තුවට ආවා. කවදාවත් අමතක වෙන්නේ නැත්තේ අර පානම මිනිස්සුන්ගේ තිබුන අව්‍යාජ ලෙන්ගතුකම. එයාලගේ මහන්සියට අපි දීපු කිසිම මුදලක් බාරගත්තේ නෑ . අයෙත් ඇවිල්ල යන්න කියන ඉල්ලීම විතරයි තිබුනේ.

යකාගේ පඩිපෙළ දිගේ නුවර එලියට

කට්ටිය කොහේ හරි යමු කියල  කාලෙක ඉඳන් කිය කිය ඉන්නකොට  අපේ සමීර මල්ලි තමයි යෝජනා කරේ නුවර එළියේ යමු කියල  . අපේ කට්ටිය කිව්වට අපේ අයියයි අයියගේ යාළුවා හර්ෂයි මගේ යාළුවා සන්ජයයි අක්කගේ පුතා ශෙහානුයි . සමීර එයාලගේ සර්කිට් එක බුක් කරගන තිබ්බා නුවර එළියේ නවතින්න.

   හැමදාම නිකම්ම නුවර එළියේ යනවට වඩා පොඩි ඇඩ්වෙන්චර් එකකටත් එක්ක මම තමයි යෝජනා කරේ වෙන පාරකින් යමු කියල, ඔය යකාගේ පඩිපෙළ නැත්තම් ඩෙවිල්ස් ස්ටේයාස් පාර මන් ගූග්ලේ එකේ පොඩ්ඩක් හොයල බලලා තිබුනේ. ගිහිපු සමහරුන්ගේ බ්ලොග් එහෙමත් කියවලා තිබුනා. ගූගල් ස්ට්‍රීට් විව් එකෙත් පුළුවන් තරම් දුර ගිහින් බැලුව පාරේ තත්වේ.

ගිහිපු හැමෝම   එක්කෝ බයිසිකල් වල නැත්තම් 4W වාහන වල ගිහින් තිබුනේ. මාත් හර්ෂ අයියට කිව්වා 4w එකක් රෙන්ට් එකට අරන් යමු කියලා මොකද මගේ AVANZA එකේ කට්ටියට යන්න පුළුවන් උනාට ඒ පාරේ තත්වේ හරියට දන්නේ නැති නිසා.

ඕන කෙන්ගෙඩියක් කියල හර්ෂ අයියා කිව්වා ඔන්න ඕකෙ යමු බැරි උනොත් හරවන් එමු කියල.

හතරටවත් උදේ පිටත් වෙමු කිව්වට කට්ටියව ගෙවල් වලින් අරගන කොළඹින් පිටත් වෙනකොට හයත් පහු  උනා. සමීරය නැග්ග ගමන් ඩ්‍රයිවින් කරන්න ඉල්ලගත්ත මොකද පහු වෙනකොට ඕක බාර ගන්න එකෙක් නැති වෙන බව දන්නා නිසා. එතකොට ඉතින් උගේ කොටස වේලාසනින්ම  කරලා ඉවරයිනේ.

සෙනසුරාද දවසකුත් නිසා ලොකු ට්‍රැෆික් එකක් තිබුනෙත් නෑ හයි ලෙවල් එකේ. අපි උදේට කන්න අවිස්සාවේල්ලේ කඩේක නැවැත්තුව . කඩේ නම නිසාමයි ඇත්තටම නැවැත්තුවේ . බඩාගෙ කඩේ `` කඩේ නම හර්ෂ අයියට බඩා කියලත් කියන නිසා එයාට කින්ඩියටත් එක්ක තමයි නැවැත්තුවේ. වාහනේ නැවැත්තුවේ සමීර නිසා මිනිහට ඉතින් හර්ෂ අයියගේන් ඕකට රිටර්න් ෂුවර් කොයි වෙලාවක හරි.



ආයේ පිටත් වෙනකොට ෂෙහාන්ට බාර ගන්න උනා ඩ්‍රයිවින් ශීට් එක . මොකද එතනිං පස්සේ කට්ටිය බරසාර වැඩකට අතගහන්න ලෑස්ති වෙන නිසා. දැන් කට්ටිය කතාව කව්රුත් මුකුත් ගෙනාවෙත් නැති නිසා උදේ 9 වෙනකම් ඉන්න වෙන එකට අපේ පොට් එකක්  අරින කම්. මෙන්න බොලේ සංජය බෑග් එකෙන් ගත්තේ නැද්ද හයිලන්ඩ් කවීන් එකක්. මේකා දෙයියෙක් නෙවෙයි දේවාලයක් උනානේ. යන්නතම් කාර්ගිල්ස් එකක් අරිනකම් ඉඳල අනිත් අඩුම කුඩුම ටිකත් වාහනේට දාගන පිටත් උනා අයෙත්.



කැබියේ තිබුන පිහියෙන් ඇපල් කපන්න ගිය හර්ෂ අයියා ඇගිල්ල කපාගත්තා ඔය අතරේ, හොද වෙලාවට වාහනේම තිබුනා ගෝස්‌ ,ප්ලාස්ටර් වගේ ප්‍රථමාධාර බඩු ටිකක් ,මම කොහොමත් වාහනේ ඔයවගේ දේවල් තියාගන ඉන්නවා හදිස්සියකට ප්‍රයෝජනෙට .යනගමන්ම  බෙහෙතුත් දාගන වැඩෙත් දිගටම ගියා. ඩෙවිල් ස්ටේයාස් එකට හැරෙන කළුපහනට එනකොටත් එක බෝතලේකට වග කියල ඉවරයි. කලුපහනෙන් උඩට දානකොට අපි කාගෙන්වත් විස්තර අහන්නේ නැතුව ඉන්න තීරණේ කරා මොකද ඕන එකෙක් කියන්නේ පිස්සුද කියල මේ වාහනෙන් ඔකේ යන්න උඹලට කියල.

සංජයට තියෙන්නේ කටක් නෙවෙයි වක්කඩක් . හිනාවෙලා අපේ බඩවල් රිදෙන්න ගත්ත නිසා බලෙන් හරි අපිට සිද්ද උනා උගේ කට වහල තියන්න ටික වෙලාවකට. බඹරකන්ද ඇල්ල පේන තැනදී ටිකක් නවත්තලා ෆොටෝ ටිකක් එහෙම ගත්තා. පාර හිතුව  තරම් නරකත් නෑ වැස්සත් නැති නිසා අපිට කරදරයක් උනේ නෑ . අපේ ගෙදරට යන පාර මීට වඩා සවුත්තුයිනේ. ෂෙහාන්ගේ ඩ්‍රයිවින් ගැන ආයේ කියන්න දේකුත් නැති නිසා අපිට පාඩුවේ අපේ වැඩේ කරගන යන්නත් පුළුවන් උනා.

කොහොමත් photographer කෙනෙක් වෙච්ච හර්ෂ අයියගේ කැමරාවට නිවනක් නෑ නවත්තපු තැන්වලදී .

මගදී හම්බුවෙච්ච අන්කල් කෙනෙක් එක්ක පොඩි චැට් එහෙකුත් දැම්ම මේ මිනිස්සුත් ජිවත් වෙන්නේ ලංකාවේම නේද කියලා හිතෙනකොට පොඩි දුකකුත් දැනුනා. ඒ වෙලාවේ හැටියට ඉතින් අපිට කරන්න පුළුවන් උනේ උදව්ව් දෙකයි.
එකක් අපි ගාව තියන එකෙන් පොඩි ෂොට් එහෙකුයි තියන විදියට  සල්ලි කියක් හරිත් මොළවන එකයි.

 සමහර තැන්වලනම් අපිට බැහැල පයින් යන්නත් උනා පාරේ ගල් මතු වෙලා යට වදින තැන් කීපෙකදී . අව්ලක් නෑ වාහනේ කරේ තියන් උනත් කට්ටිය ලෑස්තියි ඒ වෙනකොට මොකද දෙවැනි හයිලන්ඩ් ක්වීන් එකටත් වගකියන ගමන්නේ හිටියේ.

මීදුම ලොකුවට තිබුනේ නැති නිසා වට පිටාව හොදට බලාගන්න පුළුවන් අපිට. හැබැයි මිදුමත් තිබුනානම් තවත් ලස්සන වෙන්න තිබුනා.

උදේ 10ට විතර කලුපහනෙන් පිටත් උන අපි හවස 5 විතර වෙනකොට ඔහියට ආවා. එතන කඩේකින් ප්ලේන්ටියක් එහෙම ගහලා. අපේ නවාතැන වෙච්ච සමීරලගේ සර්කිට් එකට එනකොට ටිකක් රෑ උනා රෑට උයන්න බඩුත් අරගන එනකොට.
කට්ටිය තව සැරයක් වැඩ අල්ලන්න ලෑස්ති උනාට මටනම් ඇඳට වැටෙනව විතරයි මතක.

සර්කිට් එකේ caretaker අයිය උයලා දීපු උදේ කෑම එකත් කාල දවල්ට බත් එකකුත් බැඳගන අපිත් පස්සෙන්ද උදේම පිටත් උනා සඳ තැන්නට යන්න.
ලොකු දෙයක් නැති උනත් හොඳ 360 විව් එකක් තියන තැනක්. තමන්ගේ වාහනවල යන්න බෑ එතන තියන වාහන වල ටිකට් එකක් අරගන ගිහින් එන්න පුළුවන්. ඇලේ දොලේ ඟගේ කඳුවල බඩගාපු අපිට ඉතින් මේවයේ අමුත්තක් නෑ තමයි.

දවල්ට එහෙම කාල අයෙත් කොළඹ බලා එන්න පිටත් උනා හැමෝම අයෙත්  හෙට ඉදන් අයෙත් පුරුදු විදියට රස්සාවල් කරන්න තියන නිසා. කවුරුත් ගත්ත ෆොටෝස් fb නොදා ඉන්න තීරණේ කරා මොකද දාල ආපු උන්ගේ දොස්මුර වලින් බේරෙන්න ඕන නිසා.

තැපල් මට කචල්

තැපැල් සේවය එදා ඉදලම අද වෙනකම් මට කරේ වෙනස්කම්. කොහොමත් අපේ ගෙවල් පාරට තැපැල් කාරයෙක් අවේ නෑ ,තාමත් එන්නේ නෑ. අපේ ලියුම්  ආවෙ  වෙන ගෙදරක බාරේ. මුලින්ම මම O level ලියන්න ලෑස්ති වෙනකොට ID apply කරේ ඉස්කොලෙන්ම තමයි. මට කොහොමත් තැපැල් ID එක තිබුනෙත් නැහැනේ. OL  EXAM එකට දැන් දවස් තුනයි. මගේ ID එක ආවේ නෑ එතකොටත් , හිතා ගන්න පුළුවන්නේ  කොච්චර tension එකක් තිබුනද එතකොට . දැන් එකම විසඳුම ෆොටෝ එකක් කලාප කාර්යලෙන් සහතික කරගන්න එක. කලාප කාර්යාලේ තිබුනේ උඩුගම දවසින් ෆොටෝ එකක් ගන්න පුළුවන් තැනක් තිබ්බේ එතකොට අකුරැස්සේ  ඉතින් ඔය වැඩ දෙක කරගන්න අනිවාර්යෙන් දවස් දෙකක් යනවා. මොනවා කරන්නද මාත් එක්ක තව එකකුට ඔය සන්තැසියම වෙලා තිබුණා . දෙන්න එක්ක එක දවසක අකුරැස්සේ ගිහින් ෆොටෝ අරගන ඊලග දවසේ උඩුගම ගිහින් කලාප කාර්යාලෙන් සීල් එක ගහල සහතික කර ගත්ත. පාඩම් කරන්න තිබ්බ දවස් දෙකක් නිකම්ම ඉවර උනා.
කොහොමහරි ඔක්කොම හදාගන විභාගේ පටන් දවසේ උදේ ස්කෝලෙට ගියාම මෙන්න සර් කෙනෙක් ගෙනත් දීපි ID එක , කලින් දවසේ ස්කෝලෙට ඇවිත් එක. මොනවා කියන්නද ඉතින් .

කොහොම හරි O  level  ලියල එකත් පාස් උනා කියමුකෝ උඩින්ම, දැන් මාත් ට්‍රයි කරා ගාල්ලේ ටවුන් එකේ ස්කෝලෙකට යන්න . ස්කොලෙකට apply කරනකොට පදිංචිය විදියට දැම්මේ තාත්තගේ යාලුවෙක්ගෙ ගෙදරක ඇඩ්රස් එකක් ගාල්ලේ ටවුන් එකේ,කොහොමත් අපේ ගෙදරට ලියුම් එන්නේ පරංගිය කෝට්ටේ ගියා වගේ නිසා. සතියක් දෙකක් ගියා ස්කොලත් පටන් ගත්තා මට කිසිම ලියුමක් ඇවිල්ලා නෑ ,මන් හැමදාම අර ගෙදරට කෝල් කරනවා බැරිම තැන අපේ අක්කත් එක්ක ගියා එක ස්කෝලෙකට , හ්ම්ම් ගියාම දැනගත්තේ අර ගෙදරින් මට දීපු ඇඩ්රස් එකේ එක අංකයක් අඩුයි ඉතින් මට ස්කොලෙන් යවපු ලියුම් රිටර්න් ඇවිල්ල එතකොට ස්කොලවල් වල AL වලට ඉන්ටව් ඉවර වෙලත් එක්ක. මගේ ස්කොල සිහිනය එහෙමම බොඳ වෙලා ගියා. අපිට උදව් කරන්න කියල වත් කෙනෙක් කොහෙන්ද, එදා රෑ නම් මට එලි වෙනකම් ඇඩුනා .
පස්සෙන්ද අක්ක මාව  එක්ක ගිහින් පරණ ස්කොලේටම බාර දුන්න.
එකෙත් පොඩි රස සිද්දියක් උනා. මං AL පන්තියට යනකොට පන්ති පටන් අරන් ටික දවසක් , අලුත් මිස් කෙනෙක් Physics උගන්නනවා. මං ගිහින් පන්තියෙන් වාඩි උනා විතරයි මිස් කියපි අලුත් ළමයට රැග් කරනවා එහෙම නෙවෙයි කියල , අපේ උන් හිනා වෙනවා බඩ අල්ලගන. මිස් දන්නේ කොහොමද ඉතින් මං මේ ස්කොලේම ගිහිපු එකෙක් කියල.

මං හිතුවේ එතනින් පස්සේ මගෙත් එක්ක තැපෑලට තිබුන විරසකේ ඉවරයි කියලා. කාලයක් යනකම් මට කිසිම ඇබැද්දියක් සිද්ධ නොවුන හින්ද. එත් කොහෙද වෙන රටකට ඇවිල්ලත් තාමත් මට පෙර කරුමේ ගෙවිල ඉවර නෑ . යාලුවෙක් නෑදෑයෙක් නැති මේ රටට රස්සාවට ආවේ ආසාවට උනත් පොඩි බයකුත් තිබුනේ නැත්තෙත් නෑ. පරණ බොස්ගෙ උදව්ව විතරයි තිබුනේ, ඇවිල්ල ඉන්න තැනක් තාවකාලිකව සෙට් කරලා දුන්න යන්තම් බොස් , මෙහෙදී ඉස්සෙලම අපිට රෙජිස්ටඩ් ඇඩ්රස් එකක් හදා ගන්න ඕන, යන්තම් වැඳලා වගේ කොම්පැනියෙන් ලියුමක් ගත්තේ පදිංචිය තහවුරු කරලා, එක දීල Komune ඒ කියන්නේ මෙහෙ නගර සභාවේ ලියාපදිංචි උනා කියමුකෝ. මට එතන ඉන්න පුළුවන් මාසයක් විතරයි , දැන් මාසෙත් ඉවර උනා කොම්පැනියෙන් ගත්ත අලුත් කෑම්ප් එකට මටත් යන්න උනා වෙන ජර්මන් කාරයෙක් මන් හිටපු රූම් එකට ආවා. එත් මට තාම komune එකෙන් බැංකුවෙන් එන්න ඕන කිසිම ලියුමක් ආවේ නෑ.
බැංකුවට komune එකට කතා කරාමඑයාලා දෙවෙනි සැරේටත් මට ඒ ඩොකියුමන්ට් ටික පොස්ට් කරා. පොස්ට් එකේදී මිස් වෙලා කියලා හිතල. අපරාදේ කියන්නේ ඒවත් මට අවේ නෑ . මන් කර කියා ගන්න දෙයක් නැතුව හිටියේ ඒ දවස් ටිකනම්.පඩිය බැංකුවට වැටුනට සල්ලි ගන්න විදියක් නේ , අතේ  තිබුන සල්ලිත් ඉවර වේගන යනවා දැන්, ආපහු දමල ගහල ලංකාවට යන්නත් හිතුන.
කොහොම හරි මගේ අපල කාලයක් ගෙවිලද කොහෙද හිටපු ගමන් දවසක මනුස්සයෙක් මගේ මිසින් වෙච්ච ලියුම් ටික ඔක්කොම ඔෆිස් එකට ගෙනත් දීල තිබුන, මං හිටපු අපාට්මන්ට් එකේම වෙන රූම් එහෙකට තමයි අර ලියුම් ඔක්කොම ගිහින් තියෙන්නේ ඒ මනුස්සය සති ගානක් පිට ඉඳල රූම් එකට ආවම තමයි දැකල මගේ ලියුම් ටික ගෙනත් දීල තිබුනේ. මට ලියුම් ටික දැක්කම නිවන් ගියා වගේ.  මට ඉතින් හැම එකෙන්ම දෙක ගානේ තිබ්බා බෑන්ක් කාර්ඩ් දෙකක් ID දෙකක් ඇයි මට දෙවැනි සැරේටත් එයාල පොස්ට් කරනේ ඔක්කොම.