වහිනකොට වේයොත් ඕවර් ටයිම් කරනවද කොහෙද , කොහෙන් හරි මතුවෙලා අපේ පොත් රාක්කෙ ආක්‍රමණය කරනවා , නැත්තම් රෙදි තියන තැනක් අල්ලගන්නවා. සොල්දරේ තිබුන අපේ පුස්තකාලේ වගේ පොත් ටිකයි පරණ විදුසර පත්තර ටිකයි ඔක්කොටම වග කිව්වා වේ හමුදාව.
වැස්සත් එක්ක ගෝනුස්සෝ පත්තෑයෝ කුනකටුවෝ මාපිල්ලු ගේ අස්සට රිංගනවා , එක්කෝ දොරේ තිබුන හිල් අස්සෙන් හරි කුස්සියේ මැටි බිත්ති දිගේ ලේසියෙන්ම උන්ට ගේ ඇතුලට එන්න පුළුවන් . එහෙම අහුවෙලා මරල දාපු සත්තු කොච්චරද මන්ද .
කොච්චර ආවත් එකෙක්වත් අපි කවුරු වත්ව කෑවේ නැති එකනම් පුදුමයි.
ගෙදර තිබුන එකම ඇඳේ තාත්තා නිදාගත්තා ඉන්න දවසට අයියා මේස යට , මායි අම්මයි නංගියි අක්කයි කාමරේ බිම නිදාගත්තේ. වහිනකොට පොලොව තව සීතලයි . වැරදිලා හරි පැදුරෙන් එලියට අතක් පයක් ගියෝතින් සීතලට ඇහැරෙනවා.
වැහි දවසට ස්කොලේ ඇඳුම් තෙමාගන ගෙදර එන එක සාමාන්‍ය දෙයක් අපිට, තිබුනේ උපරිම සුට් දෙකයි දවස් දෙකක් පිට පිට වැස්සොත් වේලාගන්න එක අමාරු වැඩක් , වහින වෙලාවට ඉස්තෝප්පුව විතරයි තිබුනේ රෙදි දාන්න එකටත් හිරිකඩ ගහනවා . උදේ වෙනකොට ඇදුම් වේලිලා නැත්තම් පොල්කටු ඉස්තිරික්කේ පිහිට තමයි. තෙත ඇඳුම් වලට ඉස්තිරික්කේ තියනකොට චාස් ගාල සද්දෙත් එක්ක වාෂ්ප පිටවෙනවෙන්නේ අමුතු හුමාලෙකුත් එක්ක , තාම මට පුළුවන් නහයට ඒ හුමාලේ මතක් කරගන්න. පොල්කටු ඉස්තිරික්කේ පිටිපස්සේ තිබුන හිලෙන් සමහර වෙලාවට ගිනි අඟුරු ඇදුම් වලටත් වැටෙනවා , හැම ඇඳුමකම ඒවගේ පිච්චුන තැනක් නැති වුනේ නෑ.
පරණ ගෙදරින් අපි ලෑලි ගෙදර පදිංචියට ගියාට පස්සේ වැස්ස විතරක් නෙවෙයි හුළඟත් අපිට කෝචෝක් කරා . වහලට තිබුන තාර ෂීට් හුළගත් එක්ක අනිත් පැත්තම ගහනවා . වහලට නගින්න කෙනෙක් හිටියේ මං විතරක් නිසා වැස්සේම වහලට නැගලා තාර ෂීට් එක හරිගස්සන්න වෙනවා මට මුළු ගේම තෙමිලා විනාස වෙන්න කලින්. ඒ වැඩේ හැමදාම කරන්න බැරි නිසා ටකරන් තහඩු ටිකක් ගෙනල්ල තාර ෂීට් එකට උඩින් ගැහුවා පස්සේදී.
No comments:
Post a Comment