කන්තලේ පන්සලේ අප කල සියල්ල කරන ලද්දේ වර්ධික සහෝදරයට මතු ආත්මයක එවැනි අකල් වියෝවක් උරුම නොවනු පිණිස පිං තකාය.
මනෝපුබ්බංගමා ධම්මා – මනෝසෙට්ඨා මනෝමයා
මනසා චේ පසන්නේන – භාසති වා කරෝති වා
තතෝ නං සුඛමන්වේති – ඡායා’ව අනපායිනී
ජීවිතයේ හැම දේකටම සිතයි මුල්වෙන්නේ. සිතම තමයි ශ්‍රේෂ්ඨ වෙන්නෙ. සිතින්මයි හටගන්නේ. යම් හෙයකින් යහපත් සිතින් යමක් කිව්වොත් හරි, යමක් කෙරුවොත් හරි, ඒකෙන් ලැබෙන සැප විපාක ඔහුගේ පස්සෙන්ම එනවා. තමාව අත්නොහරින හෙවනැල්ලක් වගෙයි.මනසා චේ පසන්නේන – භාසති වා කරෝති වා
තතෝ නං සුඛමන්වේති – ඡායා’ව අනපායිනී
(ජේතවනාරාමයේදී මට්ටකුණ්ඩලී දිව්‍ය පුත‍්‍රයා අරභයා වදාළ ගාථාවකි ෴)
කන්තලේ ව්‍යාපෘතිය අවසන් වුවත් අප සමාගම අසංක අයියත් මමවත් ඉවත් කිරීමට කටයුතු නොකළේය. වැටුප් වැඩිවීමක් සමග කොළඹ පිහිටි කාර්යාලයට අප දෙදෙනාට ස්ථාන මාරුවක් ලබා දුන් අතර . එය කන්තලේ වසර දෙකක් සිටිමින් මසකට සැරයක් නිවෙස් බලා ගිය අපිට සති අන්ත නිවාඩු සහිතවීම නිසා මෙය දෙවියන්ගේ දයාදයක්ම විය, කාර්යාලය තිබුනේද කොළඹ ප්‍රධාන හෝටලයකය, රටේ සුවිශේෂී පුද්ගලයන් රැසක් හමුවීමට එම කාලය තුල අප දෙදෙනාට මහගු අවස්තාවක් ලැබිණි.
දෙමටගොඩ ප්‍රදේශයේ සිටි මගේ සහෝදරියගේ නිවසේ මා නවාතැන් ගත්තද ඊට අවශ්‍ය ගෘහ භාණ්ඩද මාහට සමාගමෙන් ලබා දුන්නේය
අප දෙදෙනාට කිසිදු සුවිශේෂී රජකාරියක්ද නොතිබුණු අතර , මසකට වතාවක් පමණ කන්තලේ ව්‍යාපෘතිය අධීක්ෂණය කිරීමත් , ටෙන්ඩර් කිහිපයක යම් යම් කටයුතු කිරීමත් හැරුනුකොට. නවීනතම පරිගණක දෙකක් සමග අධිවේගී සීමාරහිත අන්තර්ජාල සම්බන්දතාවක් සහ දේශීය විදේශීය දුරකථන ඇමතුම් පහසුකම් සහිත දුරකථන දෙකක්ද අප දෙදෙනාට ලබාදී තිබුණි. අපහට තිබු එකම හිරිහැරය වුයේ රැකියාව ස්ථානයේදී ටයි පොල්ලක් දමාගන සිටීමට සිදුවීමය
රවින්ද්‍ර සොහොයුරාට ලැබුනේ පරණ පිනක් හිසේ කඩා වැටීමකි. ඔහු අප ආයතනයේ සේවය කරමින් සිටියදීම ත්‍රිකුණාමල දිස්ත්‍රික්කයේ ජලසම්පාදන මණ්ඩලයේ තනතුරක් පුරප්පාඩු විය, අප සිටි ජලපවිත්‍රා ගාරයේ සේවක මණ්ඩලයට දැඩි අවශ්‍යතාවක් වුයේ කව්රුන් හෝ සිංහල අයකු මේ තනතුරට දමාගනිමටය. නමුත් ඔවුන් අතරින් කිසිවකු සුදුසුකම් සපුරා නොමැති බැවින් අපගේ රවින්ද්‍ර සහෝදරයාට ඉල්ලීමක් කෙරිණි. රවින්ද්‍රගේ අකමැත්තක් තිබුනද දුර පලාතක ස්ථිර රැකියාවක් කිරීමට බලවත් ඉල්ලීම නිසා අයදුම් පතක් ලබාදෙනලදී, සේවක මණ්ඩලය කියා සිටියේ ඔවුන්ගේ දේශපාලන සම්බන්දකම් මත රැකියාව ලැබීම සීයට දෙසීයක් ස්ථිර බවය. පානදුර ප්‍රදේශයේ පදිංචිවී සිටි රවින්ද්‍ර සොයුරා අදාළ සම්මුක පරීක්ෂණයට මුහුණ දුන් අතර, ඇමති තුමා විසින් අනිවාර්ය රැකියා ලබදෙන්නන්ගේ ලේකනයේ ඔහුගේ නම සඳහන්ව තිබුනද කුමන පුරප්පාඩුවටද යන්න සඳහන්ව තිබී නැත.
වාසනාවද පින් මහිමයද නොදන්නා නමුත් ඔහුගේ පදිංචිය පානදුරේ බැවින් මොරටුව ජලසම්පාදනයට ස්ථිර රැකියාවක් සමග ඔහුව බඳවා ගන්නා ලදී .
තවන්මත් ඔහු නිවසේ සිට අතේ දුරක රජයේ රැකියාවක් කරමින් සිටි.
අප දෙදෙනාටද කොළඹ රැකියාව නිමවීමත් සමග එම සමාගමේම මැදපෙරදිග ව්‍යාපෘතියකට කැඳවීමක් ලැබුනේ අපගේ ජිවිතයේ නව පරිච්චේදයක් පෙරලමිනි .
No comments:
Post a Comment