මෙරිගෝල්ඩ් හෝටෙලේ

ලංකාවේ මෙරිගෝල්ඩ් කියලා හෝටලයක් දැං ඇත්තේ නෑ. ඒඋනාට  නුවර එළිය ටවුන් එකේ ටිකක් වයසක කාගේන් හරි ඇහුවොත් මෙරිගෝල්ඩ් හෝටලය පෙන්වාවි. හැබැයි ඒකේ නම දැන් වෙන එකක්.
මෙරිගෝල්ඩ් කියලා නම තියලා මේක හදන්න පටන් අරන් තියෙන්නේ එක්දාස් නමසිය අනූ ගණන් වල මුල .ප්‍රේමදාස මහත්තයාගේ කාලේ එයාගේ ගජයෙක්. බලය තිබුන නිසා නුවරඑළිය ටවුන් එකේ බොහොම වටිනා ඉඩමක් කුණු කොල්ලේට අරගන නගර සභාවේ රෙගුලාසිත් උල්ලංඝනය කරලා තමයි මේක හදලා තිබුණෙ. කාමර සීයක හෝටලයක් වෙන්න තමයි සැලැස්ම තිබුණේ.   හදිසියේ ප්‍රේමදාස මහත්තයා අභාවප්‍රාප්ත උන නිසා. මෙයාට මේක තවදුටත් කරගන යන්න බැරි වෙලා භාගෙට හැදිච්ච බිල්ඩින් එකත් දමලා මිනිහා ලංකාවේනුත් පැනලා ගිහින්.. මේකට ණය දීපු ෆිනෑන්ස් කොම්පැණියට මේක සින්න වුනාට තිබිච්ච නීති ප්‍රශ්ණ නිසා කාටවත් ආයේ විකුණ ගන්න හම්බ උනේ නෑ.. කෝටි ගණනක සල්ලි හිර වෙච්ච ෆිනෑන්ස් කොම්පැණිය එතනින්ම බංකොලොත් වුනා. අවුරුදු දහයක් විතර නඩු කියලා යන්තම් මේක  නිදහස් කර ගන්න ෆිනෑන්ස් කොම්පැණියට පුලුවන් වුනාට ඒ කොම්පැණියට  නම් ආයේ ගොඩ ඒමක් තිබූණෙ නෑ.
 ඊලඟ වාසනාවන්තයා උනේ මේක ගන්න මාල දිවයිනේ හිටපු ජනාධිපතිගේ ( අබ්දුල් ගයුම්) .
.ඥාතියෙක් . මිනිහත් සල්ලි තිබුණට ගත්තා මිසක් මේකේ ඇත්ත තත්වෙ දැනගන හිටියේ නෑ . කරන්නෙ කොහොමද කියලාවත් දැනුමක් වත් එහෙම පිරිසක් වත් හිටියේ නෑ මිනිහට. මිනිහා මේකට දැම්මා වෙන නමක් දැන් ඒකට තියන නමට ටිකක් සම්බන්ධ නිසා මං ඒ නම නොකිය ඉන්නම්.
  එතකොට මං හිටපු ඉදිකිරීම් කොම්පැණියට මේකෙ ඉතුරු වැඩ ටික කරන්න හම්බ උනාට පස්සෙ තමයි මං ඔතෙන්ට සම්ප්‍රාප්ත වෙන්නේ.
මටත් එතෙන්ට එන්න උනේ කොම්පැණියේන් එවපු කීප දෙනෙක්ම නුවරඑළියේ දේශගුණේට ඔරොත්තු දීගන්න බැරුව ආපහු ගිහිපු නිසා. මං ඉතින් ඉබ්බා දියේ දාන්නද ඇහුවම ඇන්නෑවයි කිව්ව වගේ එක පයින්ම කැමති වුනා. ආපු දවසේ බිල්ඩින් එක දැක්කම මට මතක් වුනේ සූර පප්පා එකේ මක බාස්ගේ බිල්ඩින් . ඒ වගේ තමයි හදල තිබුණේ. ළඹයක්, මුලු මට්ටමක්  මට්ටම ලීයක් වැරදිලාවත් පාවිච්චි කරලා තිබුනෙ නෑ වගේ . අර ෆිනෑන්ස් කොම්පැණිය ට්‍රයි කරලා තියෙනවා විකුණගන්න බැරිම තැන මේක තමන්ම හදලා පටන් ගන්නවත් . ඒකට පොරක්ව  කොම්පැණියට අරගන මිනිහට භාරදීල තියනවා ආදාල ඉදිකිරීම් සමාගම් වලින් ටෙන්ඩර් අරගන වැඩේ කරවන්න .  මිනිහා නොම්බර එකේ කපටි ඉන්දියන් කාරයෙක් . මිනිහා  කරල තියෙන්නෙ ෆිනෑන්ස් එකේ වැඩ කරන ගමන් තමන්ගේම මිනිස්සු දාගන එ කොන්ත්‍රාත් එකත් කරල. බිල් වලට අත්සන් කරන්නෙත් මිනිහම නිසා වැඩ වල ප්‍රමිතිය ගැන හොයන්න වෙන කවුරුවත් නැති නිසාත්  හොඳට ගරාගන තිබුණා. මට නම් තේරුනේ මේක ගොඩ දානවට වඩා ලේසියි   බිල්ඩිම බිමට සමතලා කරලා අලුතෙන් හදන එක කියලා.. මොකද වැඩ කොහොම හරි කරත් මේවට ගෙවීම් කරන්න විදියක් හොයාගන්න බැරි හින්දා  QS කරන කට්ටිය දන්නවා භාගෙට හදපු බිල්ඩින් එහෙකට BOQ එකක් හදනවා කියන්නෙ පණ යන වැඩක් . මටත් වැඩ කරන්න හරි BOQ එකක් තිබුණෙ නෑ . බැරිම තැන අපි අර භාගෙට කරපු වැඩ වලට අත ගහන එක නවත්තලා අලුතෙන් කරන්න තිබුණ කොටසෙ විතරක් වැඩ කරා. එකෙත් කොන්ක්‍රීට් වැඩ කලින් කරලා තිබුණා . කියලා වැඩක් නෑ එවයෙත් හැටි කොන්ක්‍රිට් දානකොට පහත් වෙච්ච ෂටරින් ගලවන්නෙ නැතුව එහෙමම තිබුණා . යන්තම් අපි අපේ ගාන ශේප් වෙන්න වැඩ ටිකක් කරලා  එතනින් මාරුවුනා. පස්සේ අර මාලදිවයින් කාරයටත් මොළේ පෑදිලා මේ මරු කටට සල්ලි දාන එක නවත්තලා වැඩේ අත් ඇරලා දාලා තිබුණා . ආයේත් මේ මරාලේ වෙන්දේසි දාපු වෙලාවෙ දේශපාලන හයිය තියෙන ව්‍යාපාරිකයෙක්   අරගන වැඩ ඉවර කරලා විවෘත කරලා තියෙනවා දැන් නම්
 කොහොම උනත් මගේ ජීවිතේ ලස්සන කාලයක් ගෙවුණු තැනක් උනා නුවරඑළිය . පරිසරයට වඩා මං දැක්කේ මිනිසුන්ගේ සුන්දරත්වය. හැමොම හිටියේ සැහැල්ලුවෙන්.  මූණේ හිනාවක් තිබුණා . නොදන්න කෙනෙක් උනත් හිනා උනොත් පෙරලා හිනා උනා . ගුඩ් මෝනිං කිවොත් අහක බලන් ගියේ නෑ . ජාතිවාදය කියලා දෙයක් ඒ මිනිස්සු දැනගන හිටියේ නෑ . මනුස්ස කම තියන ගොඩක් අය මට එහේදි හම්බුනා . අසහනයෙන් ඉරිසියාවෙන් ආතතියෙන් පිරිච්ච මැෂින් වගේ වැඩ කරන කොළඹ මිනිස්සු එක්ක බැලුවම ලොකු වෙනසක් මං දැක්කා ඒ මිනිස්සුන්ගේ. ඒක හැබැයි ට්‍රිප් වලට නුවරඑළියේ ගිහින් දකින්න බෑ. මොකද එතකොට එයාලට අපිව කඩේට බඩු ගන්න ආපු මිනිස්සු විතරයි .
මං ඉන්න කොට ඔය හෝටලේ සෙකුරිටි OIC හිටපු පුවනේන්ද්‍රන්ගේ කතාවකුත් කියලම මේක ඉවර කරන්නම් . දවසක් මිනිහා යාලුවෙක් එක්ක ත්‍රී වීල් එකකින් ගෙදර යනවලු රෑවෙලා. ගෙවල් තිබුණේ පූඩලූඔය. යාලුවට ත්‍රී වීල් එකක් තිබූනනට ලයිසන් තිබිලා නෑ . එ දවස් වල නුවරඑළිය පාරේ ලබූකැලේ හරියේ තිබූනා පොලිස් චෙක් පොයින්ට් එකක්. ඔතන පාස් කරගන යන කොට දැම්මලු  පොලිසියෙන් අත . යාලුවටත් කරගන්න දෙයක් නෑ . කෝකටත් චෙක් පොයින්ට් එකෙන් චුට්ටක් ඉස්සර ගිහින් නවත්තලා බැහැලා ගියාලු රාළහාමි ගාවට. කොහේ ඕයි යන්නේ කියලා රාළහාමි ඇහුවම යාලුව කිව්වලු ගත් කටටම "OIC මහත්තයාත් එක්ක පූඩලූඔයට ගොහින් එන්න යනවා සර්   " කියලා, අප්පටසිරි කිව්ව රාළහාමි ත්‍රී වීල් එක ලඟට කරුවලේම ඇවිත් සැලියුට් එහෙකුත් ගැහවලු   ඇතුලේ හිටපු පුවනේන්ද්‍රන්ට.  ඊලග යාලුවට කිව්වලු පරිස්සමින් සර්ව එක්ක යන්න කියලාත් . 😂 යාලුව බොරු කිව්වේත් නෑ රාළහාමි ඇහුවත් නෑ මොන OICද කියලා මිනිහා හිනා වෙනවා බඩ අල්ලාගෙන. ඔය කතාව මිනිහගේ කැඩිච්ච සිංහලෙන් කියන කොට අපිට තවත් හිනා යනවා.