අපේ ඉඩමේ විස්තරේ -2 කැකිල්ල කැලේ

මම කිව්වනේ අපේ ඉඩමේ සැහෙන්න ප්‍රමානෙක තිබුනේ කැකිල්ල ගාලවල්  කියලා  ඔය අතරේ දං , හීඹුටු වෙරළු ,බාඳුරා,  ඕකිඩ්  බඩල් හනස්ස, එහෙමත් තිබුනා. හැදෙන කාලෙට කොහොම හරි කැලේ පැනලා කඩාගන එනවා ඕවා. දං ගස් ගාව පොලොඟු ඉන්නවා කියලා අපිට අම්මලා කියලා තිබුනට බයෙන් බයෙන් හරි යනවා. ගේ වටේ තිබුන අන්නාසි ගාලවල් නිසා විසකුරු සත්තු නිතර හිටියා හැබැයි  කැලේ පැනපු වෙලාවක නම්  කවදාවත් සතෙක් හම්බුනේ නෑ අපිට ,කරදරයක් වුනෙත් නෑ කවදාවත් සතෙක්ගෙන්
බාදුරා අපේ ඉඩමේ හැම තැනම වගේ තිබුනා. බාදුරා ගොටුවල ඇතුලේ වතුර වගේ ජාතියක් තියනවා .පියන ඇරුනම සත්තු ඇතුලට යනවා ඒවා බොන්න හැබැයි උන්ට එලියට එන්න නම් එන්න වෙන්නේ නෑ කවදාවත්. අපි කරන්නේ පියන ඇරිච්ච නැති බාඳුරා ගොටු හොයාගන ඒවා බොනවා, මුලින් ලොකු ගොටුවක් කඩාගන පොඩි පොඩි ඒවගේ තියන වතුර අරකට පුරවනවා, ඊට පස්සේ ගොටුවේ යට පැත්තෙන් හිල් කරලා කට අල්ලන් ඉන්නවා.

 පොඩිකාලේ තාත්ත ගෙදර ඉන්න නිවාඩු දවස් කියන්නේ එපාකරපු දවසක් අපිට  , මොකද එයත් එක්ක නෙලන්න යන්න ඕන උදල්ලකුත් අරගන. ඉඩමේ එකම හරිය අපි හත් අට වතාවක් නෙලලා ඇති ඒ දවස් වල. මොකද නෙලුවට ඉන්දන්න දේවල් තිබුනේ නැති නිසා අයෙත් කැලේට ගියා.
පස්සේ අපි තේ පැල තවානක් දැම්මට පස්සේ නම් එලි කරපු තැන වල තේ ඉන්දුවා , කානු කපන්න වලවල් කපන්න , කපපු වලවල් වල පස් අයින් කරලා ගල් නැති පස් වලින් පුරවලා තේ පැල ඉන්දන්න  දවස් වල නිවාඩු දවස් වලට  අනිවාර්ය කාර්යයන් තමයි.

පොඩි කුඹුරු කැල්ලකුත් තිබුණා ඉඩමේ මැද හරියේ . පොඩිම දවස් වල ඕකේ වැඩ කරා මතකයි. මාත් තාත්තත් එක්ක පොඩි උදළු කෑල්ලක් අරගන කුඹුරු කෙටුවා ඊට පස්සෙනම් කවදාවත් කුඹුරකට බහින්න උනේ නෑ.

ලගකදී තාත්තා අයෙත් කුඹුර සුද්ද කරවලා වගා කරත් සරු  අස්වැන්නක් ගන්න නම් බැරිවුණා.

ඉඩමේ උසම තැන තිබුනා ගල් තලාවක් හරියටම කන්ද මුදුනේ . ගල මැද කුකුල් අඩියක් කොටලා තිබුනා ඉඩමේ මායිම ලකුණු කරන්න අපි හවසට ඔතනට නගිනවා  මොනවා හරි කන්නත් හදාගන, ගිහින් රෑ වෙනකම් ඉඳලා එනවා ,සැහෙන්න පළාතක් පෙනුන නිසා එතන හවසට හරිම ලස්සනයි.

ඔය ගලට යන්න පුළුවන් උනේ ඇත්තටම අපේ ඉඩම ගිනි අරගන මුළු කැකිල්ල යායම පිච්චුනාට පස්සේ. නැත්තම් ගණ කැකීල්ලෙන් වැහිලා තිබුනේ

ඒක  උනේ මමයි තාත්තයි කුඹුර සුද්ද කරලා රොඩු ගොඩට ගිනිතියපු එක හුළගට කැකිල්ල ගාලට ඇවිලුනා. නිවාගන්න බෑ අපි දෙන්නට උත්සාහ කරාට.

පායපු කාලයක් නිසා කැකිල්ල ගාල හෝ ගාල පත්තු වුනා පැය ගානක් , මුළු ඉඩමම ගිනි අරන් තමයි නතර වුනේ. අල්ලපු ඉඩමකටත් ගින්න  පැතිරිලා ඒ මනුස්සයාගෙ තේ ගස් ටිකක් පිච්චුනා කියල තාත්තට නඩුවකුත් දැම්මා.

නඩුවේ තීන්දුවත් හරී අපුරු එකක් වුනේ. ඒ මනුස්සය ඉල්ලුවේ රුපියල් 25000 ක අලාබයක්. ඒ කාලේ අපිට කොහෙන්ද 25000ක් තාත්ත නඩුවලට ලොයර්සලා අල්ලන්නේ නෑ තාත්තම තමයි කතා කරන්නෙ. තාත්ත අපේ තත්වේ කියල පොරොන්දු වෙලා තියනවා තාත්ත ජිවත් වෙලා ඉන්නකම් මාසෙකට රුපියල් 100 ගානේ ගෙවන්න එක ඉතින් 25000ට වැඩි උනත් ඉන්න කම් ගෙවන්නම් කියල තිබුනේ. හැබැයි තව කොන්දේසියකුත් එක්ක ඒ රුපියල් 100 අදාළ පුද්ගලයා ඇවිත් ගෙනියන්නත් ඕන කියල අපේ ගෙදරින් මොකද අම්මා විතරයි ගෙදර ඉන්නේ එයාට පොඩි ළමයි දාල කොහෙවත් යන්න බැරි නිසා. තාත්තගේ ඉල්ලීම සාධාරණ එකක් සේ සලකලා නඩු කාරයා ඒ විදියට එකඟ වුනා. හැබැයි නඩුව දාපු මනුස්සය කැමති උනේ නෑ කාටද පුළුවන් රුපියල් සියක් අරන්යන්න මාසේ ගානේ ගෙදරකට එන්න. කතන්දරේ එතැනින්ම ඉවර වුණා.