මොටර් බයිසිකල් කතා 3- YAMAHA TZR

           කාලයක් අපේ ගෙදර බයිසිකලයක් නැතුව තිබුනා . අයියා කොලඹ රස්සාවකට ගියාට පස්සේ  එයා ගත්තා යමහා TZR එකක් පාවිච්චි කරපු,  එයා ටික කාලයක් පැදලා, මමත් AL කරලා ගෙදර හිටපු නිසා ගෙනල්ලා ගෙදර දැම්මා. මද්දුම අක්කා ගෙදර ඉඳන් රස්සාවට ගිය නිසා එයාගේ ට්‍රාන්ස්පෝට් එක කරේ මම බයිසිකලෙන්. පෙට්‍රල් නම් බවුසරයක් තිබුණත් මදි ඒකට . තාත්තාත් ඉඳලා හිටලා පැද්දා ඒක කොල්ලා වගේ. වැඩේ තිබුණෙ අපි දෙන්නගෙම කකුල් බිම වදින්නෙ නෑ නැග්ගම. නවත්ත ගන්නකොට මොකක් හරි උස තැනක් බලලා අඩිය තියා ගන්නෙ. TZR එකෙන් මම ටිකක්  දුර ගමනුත් ගියා හැබැයි ලයිෂන් නම් තිබුනෙ නෑ මට. තාමත් නෑ බයිසිකල් වලට. පොලිසියට කීප සැරයක්  අහු වුනත් දඩයක් නොකා බේරුනා කොහොම හරි.





TZR එක ටිකක් පරණ එකක් නිසා ටික කාලයක් යනකොට ලෙඩ දෙන්න ගත්තා. ගමේ එ වගේ බයික් වෙන කොහේවත් තිබුනෙ නැති නිසා බාස්ලත් හිටියෙ නෑ ඒකට  අතගහන් පුළුවන්. Disk brakes. Radiator, valve system ඔය වගේ ගජමැටික් තිබුන බයික් එකක් වුනු  නිසා ඒක .

අයියා තීරණය කරා ආපහු බයික් එක කොළඹ අරන් යන්න හදන්න. දෙන්නත් එක්ක පිටත්වුනා  ගෙදරින් ඉරිද දවසක දවල්ට කාල එහෙම. පිටිගල පාරේ බොරලුහෙනෙන් පලවත්තට දාල අපි මතුගමට වෙනකම් ගියා කිසි අවුලක් නැතුව,  අපි තීරණේ කරා ගාලු පාරට දාන්නේ නැතුව හොරණ පිළියන්දල පැත්තෙන් යන්න මතුගම පහුවෙලා නෑබඩ පාරේ චූටි දුරක් යනකොට බයික් එකේ කළු දුම දැම්මා . තව ටිකක් යනකොට මිස් කරලා එන්ජින් එක නැවතුනා.



කොච්චර ට්‍රයි කරත් ස්ටාර්ට් වුනේ  නෑ. තල්ලු කරගෙන ටික දුරක් ගියා ගැරේජ් එකක් හොයාගන  කොරේ පිටට මරේ කියල වැස්සකුත් කඩන පාත් වුනා , ඔහොම  තෙමී ගන යන්තම් කඩයක් ගාවට සෙට්වුනා. මිනිස්සුගෙන් අහගන ළඟ තිබන  ගැරේජ් එහෙකට ගියත් මේ බයිසිකලේට ඇත ගහන්න කවුරුත් කැමති වුනේ  නෑ . ආයෙත්  තල්ලු කරගන තව ගැරේජ් එකක් හොයන් ගියා. නෑබඩ පාරේ ගෙවල් තිබුනෙත් හැතැම්මට එකයි. කීප තැනකටම ගියත් කාටවත් බැරි උනා ලෙඩේ හොයා ගන්න. දැන් රෑත් වෙලා. බයිසිකලේ දාලා යන්නවත් බස් ඇත්තෙත්  නෑ ඒ  පාරේ රෑ  වුනාම . අන්තිම සැරේටත් කවුද කියපු ගැරේජ් එහෙකට අපි දෙන්න තල්ලු කරන් ගියා. එතකොට නම් හොඳ පණ ගිහින් අපේ ඇඳුනුත්  තෙතයි තෙමිලා, බඩත්ගිනියි. රෑ 11විතර වෙනකම් එ ගැරේජ් එකෙත් ට්‍රයි කරා ගොඩ දාගන්න. අයියට අයෙත් මේක අරන්යන්න වෙන දවසක මෙහේ එන්න අමාරුත් නිසා
 අයියා කිවුවා මේක හරියන්නෙ නෑ වාහනේක පටවන් අරන් යමු කියලා. ගෙදරින් හාංකවිසියක්වත් දන්නෙ නෑ අපිට වෙච්ච අලකලංචිය ෆෝන් තිබුනෙ නැහැනෙ එ කාලෙ කියන්න. යන්තම් එතන හිටපු අයිය කෙනෙක් එයා දන්නා වාහනයක් කතා කරලා දුන්න පටවලා අරන් යන්න. ඒ රැ බයිසිකලේ වාහනේට තියලා ගැට ගහන්න දෙයක් හොයන්න හම්බුනේ නෑ ,ඉතින් අපි දෙන්නට සිද්ද වුනා මාරුවෙන් මාරුවට ලොරියේ පිටිපස්සේ ඉඳගන බයිසිකලේ අල්ලන් යන්න. කොහමද තෙත ඇඳුම් එක්ක බඩගින්නේ ලොරියේ පිටිපස්සේ යනකොට ආතල් එක.
කොහොම හරි යන්තම්  රෑ 2ට විතර නුගේගොඩ අයියගේ බොඩිමට ආවා ජිවිතේ කාපු  හොඳම පරිප්පුවකුත් කාල.

No comments:

Post a Comment

බාල්දු කථා

ලව් ලොක්

  මේ  තියෙන්නේ  මං දවස ගානෙ  උදේ හවස වැඩට  යන එන පාරේ තියන පාලමක ඇන්ද. මේක පයින් යන මිනිසුන්ටයි පුට්බයිසිකල් වලටයි විතරක් තියෙන පාලමක්. පාලම...