ඕ ලෙවල් ටියුෂන් 2

 
දහය වසරේදී හැමෝම යන නිසා ඉංග්‍රීසි පන්තියකටත් යන්න පටන් ගත්තා. ඒ ස්කොලේම ඉංග්‍රීසි උගන්නපු ජයරංග සර්ගේ. අනිත් ළමයි ඔක්කොම ගිහිපු නිසා මං  විතරක් යන්නේ නැත්තේ සල්ලි නැති නිසා බව සර්ට තේරිලා සල්ලි ඕන නෑ  පන්තියට එන්න කියලා සර් කිව්වා. එත් ඉතින් මං  කොහොම හරි සල්ලි දුන්න සර්ට. එකත් රුපියල් 15ක්ද කොහෙද දවසට. සර් නම් ඉස්කෝලෙත් හොඳට ඉගැන්නුවා එත් විද්‍යාවට ආපු සර් නම් එහෙම කරේ නෑ එයා ටියුෂන් එකකුත් කරා ,ඒක නිසා ස්කොලේ ඉගැන්නුවේම නෑ , බොරුවමයි කරේ. මට කොහොමත්  තව ටියුෂන් එහෙකට යන්න වත්කමක් තිබ්බේ නෑ . එත් මට සැහෙන්න කැපිලි තිබුනා එයාගෙන් ටියුෂන් එකට එන්නේ නැති එකට. මමත් තව කීප දෙනෙකුත් විතරයි ගියේ නැත්තේ. හැබැයි මට විද්‍යාවට ලකුණුත් ටිකක් තිබුන නිසා මම ඕ ලෙවෙල් වලට D  එකක් ගත්තොත් එයාගේ ගොඩට එක දාගන්න බැරි වෙන නිසා කීප සැරයක්ම මට එන්න එන්න කියලා කටින්ම කිව්වා. එක දවසක් මං  නිකමට ගියා පන්තියට .එයා ස්කොලේදී කරන බොරුවයි ටියුෂන් එකේදී උගන්නන්න තියන උනන්දුවයි  දැක්කම මට එක දවසින්ම එපා වුනා මනුස්සයව.

එකොළහ වසරේදී මට තේරුනා විද්‍යාවටත් ටියුෂන්  එහෙකට යන්න වෙනවා කියලා. වාසනාවට අලුතෙන් සර් කෙනෙක් විද්‍යාව පන්තියක් දැම්මා ජයලත් කියලා.  . අර ස්කොලේ උගන්නපු සර්ට බයේ කවුරුත් ආවේ නෑ අළුත්  පන්තියට නිකමටවත්. අපි කීප දෙනෙක් ගියා. ළමයි දහයක් වගේ හිටියේ, අපි සර්ට කිව්වා අපේ දැනුමේ තත්වෙත් ස්කොලේ උගන්නන විදියත්. ඒ සර් බොහොම ප්‍රතිපත්ති ගරුක මනුස්සයෙක් . එයා ආවේ ටිකක් දුර ඉඳලා අපි දහ  දෙනාගෙන් එයාට පෙට්රෝල් වියදම වත් හම්බුනේ නෑ බයිසිකලේට. හැබැයි එයා පොරොන්දු වුනා අපිට අවුරුද්ද ඉවර වෙනකම් පන්තිය කරන්නත් අපිට නමය දහය පන්ති වලදී මග අරුණු පාඩම් ටික  විභාගෙට අවශ්‍යය ප්‍රමාණයට කවර් කරලා දෙන්නත්.  ඇත්තටම මට හිතුනේ සර් එහෙට ආවේ මං  වෙනුවෙන්මයි කියල. හරිම දක්ෂ විදියට සර් විෂය ඉගැන්නුවා මං  දන්නෑ සර් එයාගේ ස්කොලෙත් එහෙම ඉගැන්නුවාද කියලා, එත් අපිට ලොකු ගව්රවයක් තිබුනා සර් ගැන.
මම ඇතුළු ජයලත් සර්ගේ පන්තියට ගිහිපු ළමයි ටිකට ස්කොලේදී අර විද්‍යාව සර් බොහොම කැත විදියට සැලකුවේ, විද්‍යාගාර පරීක්ෂණ වලදී අපිට අවස්තාව දුන්නේ නෑ . විභාගෙදි වුනත් පේපර් හරියට බලලා තිබුනේ නැහැ අපේ. ජයලත් සර් කිව්වේ ඕ ලෙවල් පේපර් බලන්නේ එයා නෙවෙයි  නිසා ඉවසගන ඉන්න කියලා.

11 වසරේදී  ගණිතයටත් මං වෙන මිස් කෙනෙක් ගාවට ගියා ටියුෂන්  වලට . ඒකාලේ ඒ පැත්තේ ජනප්‍රිය වෙලා හිටපු . මොහාන් සර් නරක නැති වුනාට පැමිණීමේ අඩුවයි, අලුත් ට්‍රෙන්ඩ් එකයි නිසා මටත් අලුත් පන්තියට යන්න වුනා. විනිතා මිස් ඇත්තටම හරිම ආසහිතෙන් විදියට ඉගැන්නුවා ළමයින්ටත් හරි කරුණාවෙන්. මිස්ගෙන් මටත් විශේෂ සැලකිල්ලක් තිබුනා මගේ හැකියාව අඳුරගන තිබුන නිසා මිස් . හැමදාම මට කිව්වේ D එකක් ගන්න නෙවෙයි 100% ගන්න ට්‍රයි කරන්න කියලා ගණිතයට. 100% ගන්න ළමයින්ට ජපන් යන්න ස්කොලර් ෂිප් එකක් හම්බුවෙනවා කියලා.
 ඒ කලේ ඔය එක පන්තියක් වත් තිබුන ගොඩ නැගිලි ස්ථිර ඒවා නෙවෙයි අනිවාර්යෙන් වැස්සට තෙමුනා. වැස්ස වෙලාවට උගන්නන්න බැරිවුණා කොහොමත් ටකරන් වලට වැස්ස වැටෙනකොට. රුපියල් දහයට පහළොවට උගන්නපු ඒ  මිනිස්සු ඇත්තටම ගුරුවරු කියන නම තිව්වා. ඉස්කෝලේ වුනත් උගන්නපු ගුරුවරු ඇත්තටම දැන් ඉන්න අයත් එක්ක බැලුවම නම් මල් තියල වඳින්න ඕන.
 11 වසරේ අන්තිමේදී අපි පොඩි උපහාර උත්සවයක් තිබ්බා ගුරුවරුන්ට අපිට උගන්නපු. එතකම් අපේ ස්කොලේ එහෙම දෙයක් කෙරිලා තිබුනේ නෑ . මහා දෙයක් කරේ නෑ පොඩි බුක් මාර්ක් එකක් ප්‍රින්ට් කරලා නිසඳැසක් එක්ක . කේක් බිස්කට් ටිකක් එක්ක බීම ටිකක් දුන්නා පුළුවන් විදියට. එකත් ඉතින් එයාලට ලොකු දෙයක් වුනා ඒ කාලේ.