බෝඩිම් ජිවිත 4

අපේ ඇකඩමික් ඉවර වෙලා අන්තිම ට්‍රේනින් එකට මන් ගිහිපු කම්පැනියේ මට හම්බුනේ මුලින්ම ඇල්පිටියේ ඌරගහ සයිට් එකක් . එතන නවතින්න තිබුනේ  ටිකක් ලොකු ගෙයක්  පාරෙන් ටිකක් ඇතුලට වෙන්න  . හිටපු සෙට් එක ටිකක් අමුතුයි . මම කලින් හිටපු අයත් එක්ක බැලුවම එච්චර වගකීමක් නැති ප්‍රොෆෙෂනල් නැති පිරිසක් තමයි හිටියේ, යාලුවෙක් විදියේ කවුරුත් හිටියේ නෑ . සමීරයි පෙරේරායි තමයි ටිකක් කල් යනකම් හරි ආශ්‍රය කරන්න හම්බුනේ යාළුවො විදියට. ළඟ ගෙදරක අන්කල් කෙනෙක් අපිට කෑම උයලා දුන්නේ. වැඩි කාලයක් ඒ වැඩේ අන්කල්ට කරන්න වුනේ නෑ , එයාගෙම හරකා එයාගේ පස්සට ඇනලා සැහෙන්න කාලයක් ඇඳේ ඉන්න වුනා . ප්‍රොජෙක්ට් එකට සල්ලි නැති නිසා ටික කාලෙකට් එකේ වැඩ නවත්තන්න වුනා , එකෙන් මටත් ඒ කම්පැනියේම වලස්මුල්ලේ සයිට් එහෙකට යන්න වුනා. එහෙ නවතින්න තිබුනේ කඩිගමුව කියන හරියේ ගෙදරක ඔෆිස් එකත් තිබුනේ එකෙමයි . මගේ ජිවිතේ හිටපු නරකම පළාත කිව්වොත් වැරදි නෑ මං ලංකාවේ පළාත් නමයෙමත් රටවල් දෙහෙකත් වැඩ කරලා තියනවා. ඒ තරම් ගෝත්‍රික මිනිස්සු කොහෙවත් හිටියේ නෑ .
දවසම වැඩ කරලා නවතින්න තියෙන්නෙත් ඔෆිස් එකේම වුනාම ඔලුවට කිසිම නිදහසක් නෑ . පුදුම ටෙන්ෂන් එකක් ඔලුවට ඒක. කොච්චර රෑ වෙනකම් වැඩ කරත් එළිවෙනකම් නිදා ගන්න බෑ  ඔෆිස් එකේ ගෑණු ටික එන්න කලින් නැගිටින්න ඕන . නැත්තම් ටොයිලට්  එහෙකටවත් යන්න බෑ .
මගේ බැචෙක් තමයි සයිට් මැනේජර් හිටියේ. ඒකා හින්දා ටිකක් හොඳකුත් තිබුනා. වැඩ කරන්න හිටපු ස්ටාෆ් එක උන් ලෝකේ කාල වතුර බීපු සෙට් එකක් හිටියේ, එහෙන්  ගමේ උන්ගෙන් පුදුම වදයක් තිබුනේ,  වාහන වල ඩීසල්  ටික රෑට ඔක්කොම ඇදගන්නවා වැලි ගල් ටිකක් පාරේ බාල තියන්න බෑ මහා දවල් ඇවිල්ලා පටවන් යනවා. ගමේ ප්‍රාදේශීය සභා මන්ත්‍රී නිකන් පොලිස් පති වගේ , බිව්වම ඔෆිස් එකට ඇවිල්ල ඔක්කොටම සද්දේ දාලා යනවා. මගේ යාලුවටනම් ගැහුවත් එක දවසක්.
පාතාලේ ගෑවිච්ච උන් හෙන චන්ඩි වගේ හැසිරුනේ ,ඇත්ත පාතාලේ උන් පුස් පැටව් වගේ ඉන්නකොට. අරුන්ගේ මුන්ගේ පාරවල් හදලා දෙන්න පුදුම වදයක් තිබුනේ. වැඩ කරනවට වඩා අපිට සැහෙන්න ප්‍රශ්න තිබුනා  ගමේ උන්ගෙන්.හැමෝටම ඒ දවස් වල මහරජ තුමාගේ උෂ්නේ  ටික  වෙන්න තිබුනා. කම්පනියේ තිබුනෙත් මහා මජර වාහන ටිකක් දවසට එකක්  නම් අනිවාර්යෙන් කැඩුනා. එක්කෝ උදේට ස්ටාර්ට් නෑ ,මම සර්වේ වුනාට  නොකරපු වැඩක් නෑ සයිට්  එකේ . යාලුවට ටෙන්ෂන් එක දරාගන්න බැරිම තැන පැදුරටත් නොකිය යන්න ගියා. ඉතුරු උනේ මම නිසා ඒ කටු ඔටුන්න මගේ ඔළුවට වැටුන. ට්‍රේනින් හිටපු මටත් ඒක වැඩි  කල් ඔරොත්තු දුන්නේ නෑ ට්‍රේනින් කාලේ ඉවර වුන ගමන් මටත්  සිද්ධවුණා යාළුවා කරපු වැඩේම කරන්න. ඒ වගේ අප්පිරිය තැනකින් ගැලවුන එක ගැන නම් අදටත් සතුටු වෙනවා.
වලස්මුල්ලෙන් ආව මට අයෙත් ජොබ් එකක් හම්බුනේ පානදුරෙන් ලොකු  අක්ක රත්මලානේ හිටපු නිසා අයෙත් මට එහෙ ඉඳන් වැඩට යන්න එන්න පුළුවන් වුනා