ටියුෂන් යාමත් එක්ක අපිට ටිකක් නොහොබිනා වැඩ කරන්න අවස්ථාවකුත් හම්බුනේ නැත්තේ නෑ . ඒකාලේ අපේ කොලු ගැන්සිය කඩේකට එනවට නම් කිසිම මුදලාලි කෙනෙක් කැමති වුනේ නෑ. තේ බොන්න ගියාම අතට අහුවෙන මොනවා හරි දෙයක් සාක්කුවේ දාගන එන කීප දෙනෙක් අපේ හිටපු නිසා,
රෝල්ස් එකක් නෙවෙයි කන්නේ දෙකක් එකට තියාගන එහෙම කාල එහෙකට සල්ලි දීලා මාරු වෙනවා. ඒ කාලේ හුගක් කඩවල් වල අයිස් පැකට් තිබුනට ෆ්‍රිජ් එක එක්කෝ කඩේ පිටි පස්සේ ගෙදර හරි ඇතුලක හරි තිබුනේ. ඉතින් අපේ උන් ඒවගේ කඩවල් හොයාගන යන්නේ. අපි අයිස් පැකට් දෙකක් ඉල්ලනවා ඒ අස්සේ අනිත් උන්ගේ සාක්කු ෂර්ට් අස්ස පිරෙනවා මුදලාලි ෆ්‍රිජ් එක අරින්න යනකොට. කන ජාති කියලම නෑ සබන් කෑල්ලක් හරි ඔබා ගන්නවා සාක්කුවේ වෙලාවේ හැටියට.
අනේ අසරණ මිනිස්සු .
හැබැයි එක දවසකින් පස්සේ අපි ඒවා නැවැත්තුවා මොකද එක මුදලාලි කෙනෙක් අපේ උන් කනවා හොදට මීටර් කරන ඉඳලා සල්ලි ගෙවද්දී වැඩේ අල්ල ගත්තා . අපේ හිටපු චන්ඩි එකෙක් අර අහිංසක මනුස්සගේ සොකේස් එහෙකුයි ටොපි බෝතල් ටිකයි කුඩු කරලා තමයි එලියට බැස්සේ . එතනින් පස්සේ අපි පොදු තීරණෙකට ආවා ඒ වගේ වැඩ නවත්තන්න.
සමහරු නම් එත් කරලා තිබුනා ඊට පස්සෙත් . OL ලියල ගෙදර ඉන්න කාලේ ක්‍රීඩා උත්සවේකට ගිහින් එන ගමන් මග කඩේකින් තේ බිලා එකෙක් අරන් එන්න දෙයක් නැතුවද මන්දා හොරාත් කාල මුදලාලිගේ ග්‍රෑම් 500 පඩියත් සාක්කුවේ දාගන ඇවිල්ල . කොහොම හරි මුදලාලි දැනගැන ස්කොලේටම ඇවිල්ලා කියලා තිබුනා හොරා කාපු සල්ලි ඕන නෑ ග්‍රෑම් 500 පඩිය හම්බුනොත් ඇති කියල.
අපේ උන් ඉතින් ඒ කාලේ ගෙවල් වල නිසා සර් කෙනෙක් එකෙක්ගේ ගෙදරට බයිසිකලේකින් ගිහින් මුදලාලිගේ පඩිය ගෙනත් දීලා තිබුන.
No comments:
Post a Comment